کارتریج چیست؟

کارتریج تونر که تونر لیزری نیز نامیده می شود جزء قابل مصرف پرینتر لیزری است . کارتریج های تونر حاوی پودر تونر ، مخلوط ریز و خشکی از ذرات پلاستیک، کربن و مواد رنگی سیاه یا دیگر هستند که تصویر واقعی را روی کاغذ می سازند. تونر از طریق یک واحد درام شارژ شده الکترواستاتیک به کاغذ منتقل می شود و در طول فرآیند چاپ توسط غلتک های گرم شده روی کاغذ ذوب می شود. مانند کارتریج های جوهر لک نمی شود، اما در صورت استفاده نادرست می تواند کثیف شود.

پرینترهای لیزری رده پایین تا متوسط معمولاً دارای دو بخش مصرفی هستند: خود کارتریج تونر (که عمر معمولی آن 2000 صفحه است) و واحد درام (عمر معمولی 40000 صفحه). برخی از کارتریج های تونر دارای واحد درام در طراحی هستند و هر دو درام و کارتریج به طور همزمان تعویض می شوند. هزینه یک کارتریج بیشتر از کارتریج فقط تونر است، اگرچه از تعویض جداگانه درام اجتناب می شود. کارتریج های تونر عملکردی مشابه کارتریج های جوهر استفاده شده توسط پرینترهای جوهر افشان دارند .

قیمت کارتریج های تونر تولید کنندگان چاپگر برای ارزان ترین پرینترهای لیزری می تواند از هزینه چاپگر بیشتر باشد. این چاپگرهای ارزان قیمت اغلب با کارتریج‌هایی عرضه می‌شوند که حاوی تونر بسیار کمتری نسبت به کارتریج استاندارد هستند و به سرعت نیاز به تعویض دارند. بسیاری از شرکت ها کارتریج های تونر جایگزین عمومی را تولید می کنند که با قیمت های بسیار پایین تر از کارتریج های اصلی به فروش می رسند. کارتریج ها ممکن است جدید یا بازسازی شده باشند (پر شده) و کیفیت آنها متفاوت است. کیت های پر کردن مجدد تونر نیز وجود دارد که به کاربر امکان می دهد یک کارتریج خالی را دوباره پر کند.

بازده صفحه تعداد صفحاتی است که می توان با کارتریج چاپ کرد. بازده تخمینی عددی است که توسط تولیدکنندگان منتشر می‌شود تا به مصرف‌کنندگان ایده دهد که چه تعداد صفحه می‌توانند از یک کارتریج انتظار داشته باشند. برای سال‌های متمادی، تولیدکنندگان روش‌های خود را برای آزمایش و گزارش عملکرد کارتریج‌های تونر خود توسعه دادند که مقایسه محصولات را برای مشتریان دشوار می‌کرد. اکثر سازندگان عمر کارتریج ها را با پوشش تونر 5 درصد از صفحه تخمین می زنند.

در ژوئن 2004، سازمان بین المللی استاندارد (ISO) به همراه کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکی (IEC)، استاندارد عملکرد ISO/IEC 19752 را برای کارتریج های تونر تک رنگ منتشر کرد. در دسامبر 2006 استانداردهای جدیدی برای کارتریج های جوهر افشان رنگی (ISO/IEC 24711) و کارتریج های تونر رنگی (ISO/IEC 19798) به دنبال داشت .

بازده ISO ممکن است به طور قابل توجهی با تجربه کاربر متفاوت باشد، متناسب با تفاوت بین استفاده واقعی از چاپگر و صفحات تست استاندارد ISO و شرایط.

مشابه پرینترهای جوهر افشان ، کارتریج‌های تونر ممکن است حاوی تراشه‌های هوشمندی باشند که تعداد صفحات قابل چاپ را با آن کاهش می‌دهد (مقدار جوهر یا تونر قابل استفاده در کارتریج را گاهی تنها به 50% کاهش می‌دهد)، در تلاش برای افزایش فروش کارتریج تونر علاوه بر اینکه این روش برای کاربران چاپگر گران‌تر است، ضایعات را نیز افزایش می‌دهد و در نتیجه فشار بر محیط را افزایش می‌دهد. برای این کارتریج‌های تونر (مانند کارتریج‌های جوهرافشان)، می‌توان از دستگاه‌های ریست برای نادیده گرفتن محدودیت‌های تعیین‌شده توسط تراشه هوشمند استفاده کرد. همچنین، برای برخی از چاپگرها، راهنماهای آنلاین برای نشان دادن نحوه استفاده از تمام جوهر موجود در کارتریج ارسال شده است. این تراشه ها هیچ سودی برای کاربر نهایی ندارند – برخی از چاپگرهای لیزری به جای استفاده از تراشه برای شمارش الکتریکی تعداد صفحات چاپ شده و تنها عملکرد تراشه، از مکانیزم نوری برای ارزیابی مقدار تونر باقی مانده در کارتریج استفاده می کردند. به عنوان یک روش جایگزین برای کاهش عمر قابل استفاده کارتریج بود.

کارتریج های ساخته شده توسط سازنده چاپگر با نام تجاری یا ” سازنده تجهیزات اصلی “ (OEM) نامیده می شوند. آنها اغلب به عنوان “اصیل” توصیف می شوند. سازندگان در مورد کیفیت پایین کارتریج های شخص ثالث هشدار می دهند – که تامین کنندگان آنها آن را رد می کنند – گاهی اوقات بیان می کنند که استفاده از آنها ضمانت چاپگر را باطل می کند.

کارتریج‌های تونر OEM گران‌تر از کارتریج‌های شارژ شده، سازگار، یا تولید مجدد هستند.

«سازگار»، «عمومی» یا «مارک جایگزین» کارتریج‌هایی هستند که توسط شرکت‌های شخص ثالث تولید می‌شوند و با نام‌های تجاری مختلف فروخته می‌شوند. کارتریج‌های سازگار ممکن است از نظر ظاهر، طراحی و بازده صفحه نسبت به نمونه‌های OEM کمی متفاوت باشند، که گاهی اوقات به دلیل حق اختراع یا حق چاپ طرح است. کارتریج‌های عمومی ارزان‌تر از کارتریج‌های سازنده اصلی هستند، اغلب به میزان قابل توجهی. بسته به سازنده، ممکن است کمتر قابل اعتماد باشند. برخی از آنها حاوی تونر بیشتری نسبت به کارتریج های OEM هستند و صفحات بیشتری را چاپ می کنند. برخی از کارتریج‌های تونر سازگار ممکن است کیفیت مشابهی با رقبای OEM خود داشته باشند، اما بسیاری از آنها اینطور نیستند.

مشکلات تونرهای سازگار ممکن است ناشی از عوامل مختلفی از جمله نقاط ذوب مختلف، کیفیت های الکترواستاتیک مختلف، رنگدانه های مختلف و اندازه ذرات مختلف باشد که هر یک می تواند منجر به کیفیت چاپ پایین، پس زمینه کثیف یا در موارد شدید آسیب به تجهیزات شود.

بازسازی ، حداقل، پر کردن مجدد کارتریج با تونر است. این اصطلاح به این معنی است که کارتریج نیز بازسازی شده و قطعات فرسوده یا آسیب دیده جایگزین شده است.  فرآیند تولید مجدد، و کیفیت تونر، بین تولیدکنندگان مجدد متفاوت است. یک کارتریج ضعیف (یا تازه ساخته شده) ممکن است نشت کند، کار نکرد یا به چاپگر آسیب برساند. تولیدکنندگان چاپگر از تونر طراحی شده برای چاپگرهایشان استفاده می کنند. کارتریج‌های بازسازی‌شده و شخص ثالث ممکن است از یک تونر عمومی استفاده کنند که کمتر مطابقت دارد.

در حالی که کارتریج‌های تونر معمولاً با نتایج خوب پر می‌شوند، حداقل در برخی موارد ممکن است تونر ضایعاتی از هر پرینت و بقایای کاغذ در کارتریج باقی بماند و به طور بالقوه باعث ایجاد مشکلات پس‌زمینه و ایجاد آلودگی در کارتریج پر شده شود.

در 28 مارس 1989، Fred Keen حق اختراع ایالات متحده را برای “کارتریج تونر قابل شارژ مجدد” دریافت کرد.

کارتریج های تونر بازسازی شده، سازگار، OEM و شارژ شده از منابع مختلف در سراسر جهان در دسترس هستند. در حالی که کارتریج‌های سازگار و OEM را می‌توان به صورت خارج از قفسه خریداری کرد، تولیدکنندگان کوچک‌تر ممکن است کارتریج خالی عرضه‌شده توسط مشتری را دوباره پر کنند.

 تولیدکنندگان بزرگ‌تر کارتریج‌های قدیمی، خالی و بلااستفاده را برای بازیافت جمع‌آوری می‌کردند، اما امروزه کارتریج‌های خود را تولید می‌کنند. به طور متوسط، تا 90٪ از اجزای کارتریج های قدیمی را می توان نجات داد و در کارتریج های بازسازی شده استفاده کرد، در حالی که 10٪ دیگر برای بازیافت تجزیه می شود. تولیدکنندگان مجدد کارتریج های بی شماری (OEM و سازگار) را کنار هم می گذارند و با نرخ های تخفیفی به بازار خرده فروشی می فروشند.

هر کارتریج تونر کاملاً جدید به سوزاندن بیش از 2 کوارت (190 سی سی) نفت در فرآیند تولید نیاز دارد.  تنها در آمریکای شمالی، بیش از 200 میلیون لیتر نفت برای حفظ تولید کارتریج‌های تونر جدید استفاده می‌شود که اکثریت این کارتریج‌ها پس از خالی شدن به محل‌های دفن زباله جهان ختم می‌شوند. تولیدکنندگان با توسعه برنامه های بازیافت برای کارتریج های استفاده شده خود پاسخ داده اند.

طرفداران فرآیندهای سازگار با محیط زیست ادعا می کنند که استفاده از کارتریج های تونر پر شده و بازسازی شده بسیار سازگارتر از کارتریج های جدید با نام تجاری است. کارتریج های پر شده و بازسازی شده وابستگی به نفت را کاهش می دهد که در غیر این صورت در فرآیند ساخت کارتریج جدید استفاده می شد.

مدافعان همچنین ادعا می کنند که برنامه های بازیافت ابداع شده توسط سازندگان همیشه آنطور که مصرف کنندگان فکر می کنند سازگار با محیط زیست نیستند یا در مقایسه با سایر گزینه های موجود نیستند